خطر بیخ گوش کارخانه های خط اتیلن غرب

فرهنگ اقتصاد _ذخایر و میزان تولید گاز اتان در پارس جنوبی رو به کاهش است و طی پنج سال آینده ناترازی غیر قابل بازگشتی در تولید و مصرف گاز اتان بوجود خواهد آمد این روند سال به سال تشدید خواهد شد بگونه ای که در ده سال آینده تولید گاز اتان بخش کوچکی از مصرف را پوشش خواهد داد. این پیش بینی با واقعیات مطالعات مخزن و روند تولید پارس جنوبی کاملا مطابقت دارد. لذا چنانچه به این واقعه مهم و ملی توجه جدی نشود طی سالهای آتی شاهد تبدیل شدن میلیاردها دلار سرمایه‌گذاری های انجام شده در خط اتیلن غرب به آهن آلات بدون استفاده خواهیم بود.
راهکار پیشنهادی بنده برای مواجهه با این خطر بزرگ، سرمایه‌گذاری در احداث هر چه سریعتر واحدهای MTO می باشد این واحدها میلیون ها تن متانول مازاد در حال تولید کشور را به محصول ارزشمند اتیلن تبدیل می نمایند. شرکت‌های پتروشیمی زاگرس، کاوه، دنا و سبلان و … می بایست طی یک توافق یا مشارکت با پتروشیمی باختر اقدام به احداث واحدهای MTO نمایند حجم سرمایه‌گذاری برای احداث واحد MTOباظرفیت ۶۵۰ هزار تن در سال بین ۴۰۰تا ۵۰۰ میلیون دلار است که با استفاده از منابع داخلی و خارجی باید انجام شود با احداث ۴ واحد MTO می توان بصورت پایدار سالانه حدود ۲.۵میلیون تن اتیلن تولید و با تزریق در رگهای حدود ده واحد پلی اتیلن در مسیر خط اتیلن غرب از احتضار یا مرگ و نابودی میلیاردها دلار سرمایه‌گذاری انجام شده جلوگیری نمود. سرمایه گذاری ذکر شده مزیت های متعدد دیگری نیز بدنبال دارد که عبارتند از:
– ایجاد بازار تضمین شده جهت فروش حجم بالای متانول تولیدی در منطقه پارس جنوبی و توقف خام فروشی
– قابلیت استفاده از بنزین پیرولیز تولیدی به عنوان محصول ثانویه در واحدهای پائین دستی و صادرات این محصول
– استفاده از پروپیلن تولیدی به عنوان محصول جانبی جهت واحدهای تشنه پروپیلن در کشور
– اشتغال زایی مستقیم و غیر مستقیم مرتبط
– جلوگیری از بیکاری هزاران نفر در واحدهای موجود در مسیر خط اتیلن غرب